پنجره

جهان شما
در امتداد هم
قرار خنده داشت
در ظلمت سپیده
سایه میهمان شد
بر سال شمار دقایق
دخترک قرمز پوش
چمباتمه زده ی خستگی فردا
پنجره را در آغوش فشرد

جریان محدیب آینه

فریاد ما
در بی کران آسمان
بر پیکری تاریک
سخت
سخت
قدم می زند
کوه
غمین
بر شاخسار سرسپرده
دَوَران کولی زنان رنگین
بر ستارگان محو
تنها
جریان محدب آینه

بر جا پای خیس تردید
شهامت داشت
بی اعتماد تاریک

جایگاه

شوریده حال و مست
چنان که منم
زنی شب پوشیده
پای بر خاک
ژولیده راهی بلند
مسیر به سوسوی شب پره
آرامشش به نور
شریک هسته هلوی نیم خورده
بر گل آلود مسیر منحرف
همه تن بود
که می شکفت
شریک جایگاهت
همه مرگ
تثنیف خوشبختی می خواند
به آهنگ باد - بادکِ آسمان
جدول نیمه حل خوشبختی
سه حرفی ست
نیم جویده تن پوشم
به دندان های باد
که نیمی ش مرد بود و
نیمی ش انسان
پای بر خاک
گل آلود جامه
شب پوشیده به دندان های باد
- شکیبایی می خواهد
خواندن جایگاه ترانه ات -