۱۳۸۸ فروردین ۱۹, چهارشنبه

پنجره

جهان شما
در امتداد هم
قرار خنده داشت
در ظلمت سپیده
سایه میهمان شد
بر سال شمار دقایق
دخترک قرمز پوش
چمباتمه زده ی خستگی فردا
پنجره را در آغوش فشرد

۱ نظر:

حمید مشهدی مقدم گفت...

سلام
راستش من تخصصی در شعر ندارم که بتونم راجع به اشعار شما نظر بدم اما از روی احساسم می تونم بگم که زیبا بودند
براتون آرزوی شادکامی و موفقیت دارم