جدایی

هیاهوی روزهای بی نامی

شروع سرخوشی زنی ناشناس بود

در آنسوی خیابان

ویرانه ای

که دریا نیز همبسترش شد ...

هر چه کتاب خواندیم بی هوده بود

خاک گرفت در پس آشتی سوگوارانه ی عروسک ها

نه برف می بارد

 نه باران

خیس می شویم

بی بارشی که حاصل خیزمان کند ...