ستایش عاشقانه ی خاک
در عبور ناشیانه ی باد
بر فراز جهانی
که زمانی انسان بود ...
عبور ناشیانه ی باد
بر رویای عریان زنی سالخورده
که بافته هایش
سرخ و زرد و سبز
لابلای کهنه لباس های اتو خورده ی
قرنی دور
زمان را به سخره می گیرد ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر