چمباتمه زده
کودک سال خورده
خسته از فرسایش خاک
چوب-خط بازی می کند
اقیانوس واژگون کلمات محو
تعبیری نو می خواهد
افق همیشه قرمز نیست
باران را بی ابر بخوان
کودک ژولیده-ژنده پوش
ایستاده خواب می بیند
خاک خیس خموش
زیر پایش سست
می گریزد
باران همیشه زایش نیست
کتاب را از نو بخوان
حروف نا خوانایش
انسان نبوده است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر