چاره؟؟؟

خاطره ی کوتاه هم آغوشی بلند

تصویر می کشد

آرزوهایی که سقط شدند.

کودکیم را خون آلود

در آغوش کشیدم

گهواره اش را باد لالایی می شود

کاش سوگواری ما سپید نپوشد

زمان

همیشه چاره نیست !