۱۳۹۱ دی ۹, شنبه

باور



آن گونه بی پناه مانده است
اشک هایم
که باور آغوشت
بارانی ست.
خاطره می شوم
من نیز ...
و دست هایت
در باد می خوانند !
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)