نیمه ی سیب

غنچه گلِ سالیانِ ماه

چروکیده تبسم مهتاب
شاخه کج کرده
رودخانه خندید
باد وحشی غرب
تسلیم
تسلیم
لیم
خاک
ماه را سپاس
به بزرگی خورشید
شب
آرام خزید
بالا آمد
نفس تمام کرده
بدرود
شب
 سنگین
جاودانه می کند هوس
ستاره
 بی چراغ
راه پیمود
سحر به نیمهُ سیب
اذان گفت